Alcatraz Line up: 2019

Weinig Zweedse death metalbands hebben zo’n consistent traject afgelegd als Hypocrisy. Andere grote namen gingen hun death metal vermengen met rock-‘n-roll (Entombed), werden wel erg melodieus (Dark Tranquillity) of evolueerden zelfs richting nu metal (In Flames), maar niks van dat alles bij Peter Tägtgren en zijn kornuiten. Natuurlijk zijn ze wel geëvolueerd qua speelkunst sinds hun debuut ‘Penetralia’ en kroop er meer melodie in hun werk, maar de brutale kern bleef twaalf volwaardige cd’s onveranderd. Hun laatste volwaardige album, ‘The End Of Disclosure’, ligt alweer bijna zes jaar achter ons, maar niettemin was echt stilzitten er nooit bij. Peter hield er zijn electro/industrial metalproject Pain nog op na en verzorgt alle instrumenten bij Lindemann, het randproject van de zanger van Rammstein (om nog maar van al zijn productiewerk te zwijgen), terwijl drummer Horgh ook fulltime slagwerker van Immortal is. Misschien is het net vanwege die diverse uitlaatkleppen dat Hypocrisy nooit nood had aan vreemde experimenten... al was dat misschien wel omdat ze zelf vonden dat er al genoeg experimenten op henzelf waren uitgevoerd. Vanwaar anders die fascinatie voor aliens, die leidde tot klassiekers als ‘Roswell 47’, dat al meer dan twintig jaar een liveklassieker is die op geen enkele set mag ontbreken?!