Welke superlatieven moet je nog uit de kast halen om de invloed van Anthrax op de heavy metal, en speed/thrash in het bijzonder, in woorden te vatten?
Vrijwel meteen na de oprichting in 1981 door gitarist Scott Ian en bassist Dan Lilker wierp de band zich op als een kracht om rekening mee te houden. Toch duurde het nog tot album nummer drie, ‘Among The Living’ (1987), vooraleer de metalwereld dat eindelijk begreep. Met ‘State Of Euphoria’ (1988), ‘Persistence Of Time’ (1990) en ‘Sound Of White Noise’ (1993) klom de band gestaag verder naar de top en zagen ze hun plaats als deel van de ‘Big Four’ (naast Metallica, Megadeth en Slayer) gecementeerd. Een andere mijlpaal in Anthrax’ carrière is de samenwerking met hiphopband Public Enemy op de single ‘Bring The Noise’ die mee aan de basis ligt van het rap metal genre. Anthrax onderscheidt zich bovendien door een humoristische noot toe te voegen aan hun lyrics. Iets minder leuk zijn dan weer de frequente line-up-wissels en dan vooral bij de zangers. Onder meer Neil Turbin, John Bush, Dan Spitz en Rob Caggiano passeerden de revue, maar gelukkig keerde boegbeeld Joey Belladonna (eerder al bij de band van 1984 tot 1992 en van 2005 tot 2007) in 2010 terug op het nest. Enkel Scott Ian en drummer Charlie Benante zijn op alle studioalbums te horen. Voorlopig moeten we het doen met ‘For All Kings’ (2016), maar Ian zelf vertrouwde ons toe dat het nieuwe en twaalfde album op de planning staat voor release in 2023.